Πλάκα με κάνεις !

Σε πολλά ιδιωτικά σχολεία της Βόρειας Ελλάδας σχολικοί σύμβουλοι προτρέπουν τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν στην "αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας" έτσι όπως ο νόμος Διαμαντοπούλου προβλέπει. Η μεγάλη πλειοψηφία των συναδέλφων μειδιά εμπρός στο ρητορικό ερώτημα : πώς θα αξιολογήσω αντικειμενικά τη σχολική μονάδα στην οποία εργάζομαι, τη στιγμή που η αληθινή μου γνώμη, αν διατυπωθεί, μπορεί του χρόνου να με οδηγήσει στην ανεργία;
Πρόκειται για το πρώτο επεισόδιο του νομοσχεδίου-φάρσα "Πρώτα ο μαθητής".

Τόσο καινούρια τα πράγματα!

Κ. Μαρξ, Η Γερμανική Ιδεολογία, 1846 : "...Σε αυτή τη σύγχρονη ατομική ιδιοκτησία αντιστοιχεί το σύγχρονο κράτος, που με το να αγοράζεται βαθμιαία από τους κατόχους ιδιοκτησίας μέσω της φορολογίας, έχει πέσει ολοκληρωτικά στα χέρια τους μέσω του συστήματος του δημοσίου χρέους, και η ύπαρξή του έχει γίνει τελείως εξαρτημένη από την εμπορική πίστη, που οι κάτοχοι ιδιοκτησίας, οι αστοί, την επεκτείνουν σε αυτό, όπως αντικαθρεπτίζεται στην άνοδο και την πτώση των κρατικών ομολογιών στο χρηματιστήριο."

Το ξεπούλημα της ιδιωτικής εκπαίδευσης

Η πρώην επίτροπος της ΕΕ που καθιέρωσε τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, που επιχειρεί να καλοπιάσει τους παγκόσμιους ληστές των χρηματοπιστωτικών οργανισμών, εξετέλεσε με συνέπεια για μια ακόμη φορά όσα η διατεταγμένη υπηρεσία της εντέλονταν : να ξεκινήσει το γκρέμισμα της συνταγματικής επιταγής του άρθρου 16. Και το πρώτο χτύπημα ήταν οι εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών : ελεύθερες - αναιτιολόγητες απολύσεις, απελευθέρωση του διευθυντικού δικαιώματος, διαχωρισμός δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης, οπισθοχώρηση της Πολιτείας από τον έλεγχο των ιδιωτικών σχολείων.
Άξιος ο μισθός της ! Παρά τις επανειλημμένες παροτρύνσεις βουλευτών Σύριζα (Κουράκης), Λάος (Ροντούλης), Πασόκ (Κακλαμάνης) για προστασία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που αναιτιολόγητα απολύονται η κ. Διαμάντοπούλου στην κατ' άρθρον ψήφιση του ν/σ (23:45, 5-5-2010) ψέλισε μόνο λίγα ασυνάρτητα λόγια, για να δείξει ότι κάτι είπε και επανήλθε στην θαλπωρή της γεμάτης τσέπης της. Προφανώς, διότι κανένα λογικό νόημα δεν είχε μέσα στο ν/σ με τίτλο "πρώτα ο μαθητής" το άρθρο 47 όπου ο τίτλος μεταλλάσσεται σε "πρώτα το κέρδος". Τι είχε να χάσει η δημόσια εκπαίδευση και ο κρατικός κορβανάς από έναν ιδιωτικό εκπαιδευτικό που θα έκρινε την απόλυσή του ένα υπηρεσιακό συμβούλιο και όχι οι άλογες ορέξεις του αφεντικού του; Άξιος ο μισθός της.
Από εδώ και πέρα συνάδελφοι έχουμε ανήφορο, αλλά οι δυνάμεις της εργασίας και της εκπαίδευσης πάλι θα νικήσουν.